رنجهای ورتر جوان از مهمترین رمانهای ادبیات آلمان به شمار میرود که تأثیر بسزایی بر جنبش رمانتیسم در ادبیات گذاشته است. این کتاب اولین اثر یوهان ولفگانگ فون گوته در هنر داستانی و روایی است و در ۲۵ سالگی گوته برای اولین بار منتشر شده است و به سبک نامهنگاری نوشته شده است. این کتاب را میتوان زندگینامهی خودنوشت گوته به حساب آورد، به گونهای که حتی بعضاً نام شخصیتها هم تغییر نیافتهاند.
کتاب در زمان انتشار به یک موفقیت زودهنگام دست یافت. هر چند که در ابتدا روحانیان آن را به خاطر ترویج خودکشی در میان جوانان محکوم کردند، اما این خود به نوعی عموم مردم را برای خواندن کتاب ترغیب کرد و کتاب به زبانهای زیادی ترجمه شد. تأثیر چشمگیر آن بر جوانان و فرهنگ اروپا به گونهای بود که تا مدتها لباسهایی به سبک لباسهای ورتر، قهرمان داستان، رواج یافت و ادکلنی به نام ورتر نیز در بازار طرفداران فراوانی داشت، همینطور نویسندگان و هنرمندان بسیاری از شخصیت ورتر در آثار هنریشان الهام پذیرفتهاند.
همانطور که گفته شد این رمان اکثراً در قالب نامههایی روایت میشود که ورتر به دوستش ویلهلم مینویسد و در آن شرح ماجرایی عشقی و غمانگیز را میدهد که موجب رنج و سرگشتگی او شده است و در عین حال دیدگاه هنری و فلسفی خود را نسبت به زندگی بیان میکند. ماجرای داستان مثلث عشقی است که ورتر خود را عمیقاً در آن گرفتار میبیند. او عاشق یکی از دوستانش به اسم شارلوت میشود، در حالی که شارلوت قرار است با آلبرت ازدواج کند. ورتر احساس نزدیکی زیادی به شارلوت میکند و معتقد است که شارلوت بیشتر با او تفاهم دارد تا با آلبرت. اما شارلوت که از احساس ورتر مطلع میشود از او اجتناب میکند و حاضر به خیانت نمیشود، ورتر که جایی در قلب شارلوت نمییابد شهر را ترک میکند تا خود را درگیر مسائل دیگری کند اما متوجه میشود که دیگر دلیلی برای زنده بودن نمیبیند و در ادامه تصمیم به خودکشی میگیرد.
عنوان این اثر در لیست ۱۰۰۱ کتابی که قبل از مرگ باید خواند جای گرفته است و تاکنون بارها توسط مترجمان و ناشران مختلفی با نامهای رنجهای ورتر جوان، رنجهای جوانی ورتر، غمهای ورتر جوان و سرگذشت ورتر در بازار کتاب ایران منتشر شده است.