آن انرایت ایرلندی در سال ۲۰۰۷ با کتاب گردهمایی برنده جایزه بوکر شد. گردهمایی چهارمین رمان این نویسنده است. تا پیش از دریافت جایزه بوکر نام آن انرایت در سطح جهانی به طور گسترده شناخته شده نبود. او که در رشته زبان انگلیسی و فلسفه تحصیل کرده است، پیش از این داستان‌های کوتاهی منتشر کرده بود که منتقدان آنها را با آثار فلن او براین قابل مقایسه می‌دانند. انرایت تا سال ۱۹۹۳ به عنوان کارگردان و تهیه‌کننده در تلویزیون دوبلین نیز مشغول به کار بود ولی از ۱۹۹۳ وقت خود را تماماً به نوشتن اختصاص داد.
انرایت در نوشتن وسواس و حساسیت خاصی دارد، تنها روایت یک داستان برایش کافی نیست بلکه مهم این است که داستان چگونه و با چه بیانی روایت شود. کتاب گردهمایی نیز ساختار حساب شده‌ای دارد، داستان حول محور شخصیت اصلی داستان – ورونیکا هگارتی- می‌گردد. او که با خودکشی برادرش متحمل یک شوک شدید شده است، به اجبار به زمان‌های گذشته و مکان‌های گذشته بازمی‌گردد. خواننده با افکار و خاطرات ورونیکا همراه می‌شود او در پی پاسخ به این سوال است که چه مسئله‌ای در پیشینه‌ی خانواده‌ی آنها موجب شده است که برادرش –که نزدیکترین فرد خانواده به او بود- گرفتار الکل شود و در پایان خودکشی کند.
خانواده هگارتی ۱۲ فرزند دارند. نوشتن در مورد یک خانواده بسیار پرجمعیت در یک رمان تا حدودی سخت به نظر می‌رسد. انرایت تمام این شخصیت‌ها را به نحو قابل قبولی پرداخته است. پرجمعیت بودن این خانواده از مسائلی است که ورونیکا نسبت به آن حس خوبی ندارد. او به این نتیجه می‌رسد که زاد ولد زیاد در خانواده آنها به طور کاملاً غریزی انجام شده است و هیچ هدفی در آن وجود نداشته است و این از مشکلات اساسی آنهاست.
در زمان رویداد داستان همه خواهرها و برادرهای او در جایی دور از هم زندگی می‌کنند و روابط نزدیکی ندارند. آنها برای مراسم تدفین برادرشان لیام گردهم می‌آیند. انتخاب عنوان گردهمایی برای کتاب می‌تواند به همین دلیل باشد که اعضای خانواده پس از مدت‌ها برای مسئله‌ای دور هم جمع می‌شوند. از طرف دیگر به نظر می‌رسد این عنوان اشاره به گردآوری و مرور خاطرات و دلایلی داشته باشد که ورونیکا در روند عزاداری‌اش آنها را از اعماق ذهنش فراخوان می‌کند.
