جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۴ به پاتریک مودیانو فرانسوی تعلق گرفت، “برای هنر حافظه که بوسیله‌ی آن دست نیافتنی‌ترین طالع انسانی را زنده کرده و همچنین روشن ساختن دوره زندگی اشغال فرانسه“.
کتاب های پاتریک مودیانو که به ۳۰ زبان دنیا ترجمه شده‌اند و برمبنای برخی از آنها فیلم نیز ساخته شده است؛ اکثرا الهام پذیرفته از زمان اشغال فرانسه توسط حزب نازی بوده است. وی که در اواخر جنگ جهانی دوم متولد شده است. به همین خاطر سعی داشته تا وقایع مربوط به آن دو ران را به نمایش درآورد لذا بازسازی دوران جنگ پاریس در کتاب‌هایش را با ارائه جزئیاتی چون نام خیابان‌ها، کافه‌ها، ایستگاه‌های مترو و رویدادهای زندگی واقعی در آن زمان همراه کرده است.
گفتنی است پاتریک مودیانو رمان نویس فرانسوی برنده جایزه بزرگ آکادمی فرانسه برای ادبیات در سال ۱۹۷۲ و برنده جایزه گنکور در سال ۱۹۷۸ است. وی یکی از چهره‌های مهم ادبی فرانسه محسوب می‌شود. مودیانو در سال ۲۰۱۰ جایزه دل دوکای انستیتوی فرانسه را برای یک عمر تلاش حرفه‌ای خود دریافت کرد و اخیراً در سال ۲۰۱۲ نیز موفق به کسب جایزه دولتی اتریش برای ادبیات اروپا شد.
پس از انتشار نام پاتریک مودیانو به عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۴ فروش کتاب‌های او در ایران به چندین برابر رسیده است. از جمله معروفترین کتاب های ترجمه شده‌ی او به فارسی می‌توان ویلای دلگیر، شجره خانوادگی، جوانی، محله‌ی گم‌شده، یکشنبه‌های اوت، آه! ای سرزمین محبوب من، تا در محله گم نشوی، سفر ماه عسل، دورا برودر، ناشناخته‌ماندگان، م‍را ن‍گ‍ی‍ن ک‍وچ‍ول‍و م‍ی‌ن‍ام‍ی‍دن‍د، خیابان بوتیک‌های خاموش، تصادف شبانه، در کافه‌ی جوانی گم‌شده، افق، سیرکی که می‌گذرد، بیراه و ورای فراموشی را نام برد.
- تاریخ اولین انتشار این مطلب در ۴ اسفند ۱۳۹۳ می‌باشد و این نوشته اولین مطلب کتابیسم است.
0 Comments