آخرین نامه معشوقه ات نام هشتمین رمان جوجو مویز نویسنده محبوب اینگلیسی می‌باشد. مویز پس از انتشار این کتاب توانست که برای دومین بار جایزه رمان عاشقانه بریتانیا را در سال ۲۰۱۱ کسب نماید. وی تنها نویسنده‌ای است که برای دو کتاب میوه خارجی در سال ۲۰۰۴ و آخرین نامه معشوقه ات موفق به کسب این جایزه گردیده.
کتاب آخرین نامه معشوقه ات تقریبا همزمان با کتاب من پیش از تو منتشر گردیده و مربوط به دوره پرکار نویسنده و روزنامه‌نگار انگلیسی می‌باشد. گرچه محبوبیت و شهرت کتاب من پیش از تو بسیار بیشتر از سایر آثار این نویسنده است و به گفته خود مویز مردم وی را با این کتاب می‌شناسند، لیکن کتاب آخرین نامه معشوقه ات همانند سایر کتاب‌هایی که توسط جوجو مویز نوشته شده‌اند بسیار مورد توجه قرار گرفته و برای چند ماه در صدر پرفروش‌ترین کتاب‌های انگلستان قرار داشته است.
به گفته جوجو مویز ایده اولیه کتاب هنگامی که در یک کافه بوده به ذهنش خطور کرده است، وی در کافه شاهد گفتگوی زنانی بوده که در خصوص پیام کوتاه و نحوه برقراری ارتباط از طریق آن و پیامی که می خواستند ارسال کنند بحث می‌کردند. مویز در این باره مو‌گوید: «بعد از این جریان با خودم فکر کردم که تا چندوقت پیش مردم برای همدیگر نامه می‌نوشتند و چقدر به نامه‌ها و پیام‌های ارسالی از طریق آنها اهمیت قائل بودند، حال آنکه امروزه دیگر کسی نامه نمی‌فرستد و در زندگی روزمره انسانها دیگر کاربردی ندارد.»
و اینگونه شد که مویز تصمیم گرفت تا با نوشتن رمانی عاشقانه با محوریت پیدا کردن نامه‌های عاشقانه توسط دو زن در دو زمان مختلف به نام‌های جنیفر و اِلی، حس نوستالژیک نامه‌نگاری در زمان‌های گذشته (گذشته نه چندان دور) را برای علاقه مندان مطالعه بازسازی کرده و تأثیر نامه در زندگی این افراد را روایت کند.
می‌توان گفت که جوجو مویز در سبک روایت داستان‌هایش استاد است، مانند کتاب دختری که رهایش کردی و میوه خارجی این کتاب نیز با محوریت شخصیت‌های زن و روایت دو داستان موازی در زمان حال و گذشته روایت زیبایی را به خواننده عرضه می‌دارد که با گذشت زمان خوانندگان با آن خو گرفته و به سبک نویسنده علاقه‌مند شده‌اند. جوجو مویز در هریک از کتاب‌های خود از یک شیء برای ارتباط دو زمان مختلف و درهم تنیدن زندگی‌ها و حوادث رخداده برای شخصیت‌های داستان بهره می‌گیرد، در کتاب میوه خارجی این شیء آرکادیا است و در دختری که رهایش کردی یک نقاشی، جوجو مویز در کتاب آخرین نامه معشوقه ات همانطور که از اسم آن پیداست این بار از نامه‌های عاشقانه برای ساختن تونل زمان برای یک سفر ۴۰ ساله بهره گرفته و این کار را بسیار هنرمندانه انجام داده است.
با مطالعه داستان‌های جوجو مویز در می‌یابیم که این نویسنده شهیر سعی دارد تا پیامی را به ما انتقال دهد حاکی از «کوچک بودن دنیا» و اینکه «زندگی انسانها در مکان‌های مختلف این دنیا بسیار شبیه و وابسته به یکدیگر بوده و تکراری بودن حوادثی که برای آنها اتفاق می‌افتد دور از انتظار نیست!»
جوجو مویز داستان کتاب آخرین نامه معشوقه ات را با روایت وضعیت جنیفر در یک بیمارستان آغاز می‌کند. جنیفر در اوایل دهه ۱۹۶۰ بعد از یک تصادف در بیمارستان بستری می‌شود و پس از بازیابی هوشیاری‌اش متوجه می‌شود که حافظه خود را از دست داده و هیچ چیز در رابطه با زندگی گذشته و حتی شوهرش را به یاد نمی‌آورد. در ادامه جنیفر نامه‌هایی را مطالعه می‌کند که ظاهرا توسط معشوقه‌ی وی برایش نوشته شده‌اند. در ادامه داستان اینکه جنیفر پس از پیدا کردن و مطالعه نامه‌ها گرفتار سردرگمی شده و اتفاقاتی برایش می‌افتد و در نهایت تصمیمش برای ادامه زندگی روایت می‌گردد.
در طرف دیگر داستان، پس از گذشت ۴۰ سال دختری به نام اِلی همان نامه‌ها را در دفتر روزنامه پیدا می‌کند. با از مطالعه نامه‌ها این سؤال در ذهن اِلی نقش می‌بندد که آیا می‌تواند با استفاده از آنها داستان زیبایی برای روزنامه نقل کند و وضعیت شغلی خود را تثبیت کند. نویسنده این قسمت داستان را به موازات قسمت قبلی روایت می‌کند و در طول کتاب هر دو شخصیت اصلی داستان با مشکلاتی روبرو می‌شوند و در خصوص سرنوشت و رابطه عاشقانه خود تصمیماتی می‌گیرند و با مطالعه کتاب در می‌یابیم که زندگی این دو مشترکات بسیاری داشته و تصمیمات آنها گاها شبیه و در برخی موارد متضاد یکدیگر بوده است.
[aparat id=”gzh3x”]
با سلام و خسته نباشید
ممنون از زحمات شما
ممنون از توضيحاتتون …اي كاش طرح روي جلد كتاب ها رو دقيقا مثل اصل كتاب طراحي مي كردن !حيف