معرفی کتاب هما نوشته کاظم رضا

هما را باید داستانی عاشقانه دانست با این تفاوت که بیش از خود داستان، قدرت قلم نویسنده و بازی کلمات، خود نمایی می‌کند. در این کتاب با دو قصه روبرو میشویم که هردو به طریقی از عشقی نافرجام سخن می‌گویند. عشقی که هم آرام جان می‌شود و هم عشقی که بلای جان. داستان حول محور یک مادر و دختر است که در بخش ابتدایی، داستان عاشقی مادر روایت میشود و در بخش دوم، این دختر است که اینبار راوی داستان به او عشق می‌بازد و شرح پریشانی و شیدایی‌اش نقل می‌شود. همان‌طور که اول نقل شد شیوه نگارش داستان و بازی با کلمات نویسنده ویژگی اصلی اثر است، نثر داستان را می‌توان از از بهترین نثر های معاصر دانست، سجع های پی‌درپی و جناس هایی که نویسنده برای هرچه آهنگین کردن به کار برده است در سطر سطر متن خود نمایی می‌کند و لذت خواندن این کتاب را دو چندان. “… دل، دلالت نمی‌پذیرفت و عقل و لب، اغلب تعطیل بود. تصور ترک عاشقی، در عقلِ قِلقِلی نمی‌گنجید، و هیچ درک نمی‌کردم چرا بر هرچه خبطِ ربط، اینهمه خطا و خبط، بر عالم و آدم، این‌گونه، سرما حکم فرماست؟” از دیگر ویژگی‌های این اثر نحوه‌ی روایت داستان است که میان خاطره و واقعیت، حال و گذشته، مجاز و حقیقت، مدام خواننده را می‌چرخاند و ذهنش را همچون کلمات داستان به بازی می‌گیرد. داستان اول شخص است، اما همزمان دو راوی دارد یک بار مادرِهما و دوم بار پسری که عاشق هما شده است. در بخش نخستین، پسر – راوی – داستان زندگی مادر هما را می‌شنود و در بخش دوم، پسر داستان عشق باختن خود را به هما روایت می‌کند. کاظم رضا از دوستان نزدیک بیژن الهی بود و تفکرات و شیوه نگارشش همچون دیگر هم مسلکانش نزدیک به جریان حجم است و اغلب آثارش در زمره آثار مدرن دسته بندی می‌شود. از دیگر آثار او می‌توان به چهار منزل، ثلث دوم، شب بیستون، دم ابویحیی و… اشاره کرد.