هاینریش بل نویسندهی آلمانی برندهی جایزه نوبل ۱۹۷۲ است زیرا “نوشتههای او با ترکیب چشماندازی وسیع از دوران خود و مهارتی با حساسیت بالا در شخصیتپردازی به تحول ادبیات آلمان کمک کرده است”. وی یکی از نویسندگان پیشگام پس از جنگ جهانی دوم است و در ۳۰ سالگی شغل خود در اداره آمار شهرداری را رها کرد تا یک نویسنده تمام وقت باشد.
او جایزه فرهنگی آلمان، جایزه رادیویی آلمان جنوبی و جایزه منتقدین آلمان را در کشور خود کسب کرد و همچنین جایزه تریبون پاریس و بهترین رمان خارجی در فرانسه را نیز از آن خود کرده است. وی از موفقترین نویسندگان آلمانی محسوب میشود.
سبک و محتوای نوشتار او در کتابهای مختلف متفاوت است ولی الگویی که تقریبا در تمام آنها یافت میشود مانوس بودن آنها با مفاهیم ضد جنگ، تروریسم، کشمکشهای سیاسی و تحولات عمیق اقتصادی و اجتماعی میباشد. به دلیل اینکه او جنبهی سیاه کپیتالیسم را در کتابهایش به تصویر کشیده است؛ در اروپای شرقی از شهرت بسیار زیادی برخوردار شد. بل به صورت ناخواسته نقش مهمی در بیداری ملی ایفا کرده است. او در آثارش جامعه مادیگرای پس از جنگ را مورد حمله قرار داده است و چهره آلمان پس از جنگجهانی دوم را با بصیرتی عمیق به تصویر کشیده است. بل در خانوادهای کاتولیک به دنیا آمده بود ولی همواره منتقد قوانین آن بود و این موضوع در داستانهایش نیز کاملا مشهود است، تا اینکه سرانجام در سال ۱۹۷۶ خروج خود و همسرش را از کلیسای کاتولیک اعلام کرد.
داستانهای بل در ایران بسیار مورد توجه بوده است و در این میان عقاید یک دلقک مطرحتر میباشد. سایر کتابهای مشهور او که به فارسی موجود میباشند قطار به موقع رسید، نان سالهای جوانی، بیلیارد در ساعت نه و نیم، سیمای زنی در میان جمع، آبروی از دسترفته کاترینا بلوم، میراث، گوسفندان سیاه و… میباشند.
0 Comments