سیمای زنی در میان جمع شاید مشهورترین اثر هاینریش بل نباشد، اما بنیاد نوبل در سال ۱۹۷۲ هنگام اعطای جایزه وزین نوبل ادبیات به بل، مشخصا از کتاب سیمای زنی در میان جمع نام برده است و آن را سرآمد آثار این نویسنده دانسته است. بنابراین برای خوانندگانی که بل را صرفا با کتاب عقاید یک دلقک میشناسند، لازم است با مطالعه سیمای زنی در میان جمع شناختی جامعتر از قدرت نویسندگی بل کسب کنند و آنچه توجه بنیاد نوبل را جلب کرده است به شخصه درک کنند. این کتاب با ترجمه مرتضی کلانتریان در نشر آگه به چاپ رسیده است.
هاینریش بل در کتاب سیمای زنی در میان جمع، با مهارت چهرهی زنی میانسال به نام لنی را ترسیم میکند. اگرچه تمام کتاب حول محور لنی میگردد، به جز دو یا صحنه مستقیما با لنی روبرو نمیشویم بلکه روایت زندگی لنی را از زبان دوستان و آشنایان لنی میشنویم. خود بل در نقش نویسندهای ظاهر میشود که اطلاعات را در خصوص لنی و زندگی او با دقت و ظرافت جمعآوری میکند. کتاب گذشتهنمایی یا فلاشبکهای زیادی دارد تا خواننده را با لنی از کودکی تا به حال آشنا کند. لنی در دوران مدرسه مفتخر به دریافت عنوان آلمانیترین دختر مدرسه میشود. اکنون لنی ۴۸ ساله با ظاهری جذاب، شهرتی لکهدار دارد، مردان زیادی را طرد کرده است و بدگویان فراوانی دارد، حال آنکه در طی حدود پنجاه سال زندگی خود تنها با چهار مرد ارتباط داشته است.
اولین عشق لنی زمانی که تنها ۱۷ سال داشت و قبل از آنکه بتواند از لنی خواستگاری کند کشته میشود. پس از آن لنی ازدواج میکند اما عمر این ازدواج تنها سه روز است چرا که همسرش در جنگ کشته میشود. عشق واقعی لنی و پدر تنها پسرش، یک سرباز روسی اسیر است که پس از هجده ماه رابطه مخفیانه و پرتنش در قبرستان و در بحبوحهی جنگ در حادثهای در معدن کشته میشود. و اما چهارمین نفر یک مهاجر ترک است که لنی از او باردار است.
اما سیمای زنی در میان جمع فقط درباره لنی نیست، در این کتاب نیم قرن از تاریخ آلمان را میخوانیم و داستان زندگی و کشمکشهای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و فردی تمام کسانی که لنی را احاطه کردهاند. اظهارات شخصیتهای داستان، روایتهای متفاوتی از یک موضوع واحد است و تصویری حیرتانگیز ار آلمان پس از جنگ را ارائه میدهد. این شخصیتها نماد انسانهای عادی در جامعهی آلمانی هستند که زندگی آنها دستخوش تغییرات شدید ناشی از ظهور نازی، جنگ، حضور روسها و پس از آن سیل مهاجران است. بل ضدنازی و ضد جنگ است و کوشیده است میراث ناخوشایند جنگ برای شهروندان آلمانی را به تصویر بکشد.
0 Comments