فئودور داستایوسکی از نامدارترین نویسندگان روسی در قرن نوزدهم می‌باشد که صاحب آثاری در طبقه‌های مختلف رمان، داستان کوتاه، مقاله و ترجمه می‌باشد. تحلیل‌های روانشناسی موشکافانه‌ی او در مورد روح انسان در آثارش، تأثیر بسیار عمیق و چشمگیری بر داستان‌نویسی قرن بیستم گذاشته است. او متولد مسکو بوده و از دانشکده مهندسی نظامی سن‌پترزبورگ فارغ‌التحصیل شد.
فئودور داستایوسکی مادرش را در پانزده سالگی و پدرش را در هفده سالگی از دست داد، این موضوع خانواده پرجمعیت آنها را با مشکلات مالی فراوانی روبرو کرد و اندکی پس از فارغ‌التحصیلی از ارتش استعفا داد و برای تأمین مخارج خانواده به ترجمه آثار نویسندگان بزرگی همچون بالزاک و پس از آن نویسندگی پرداخت. مدتی بعد به دلیل حضور در محافل یک گروه سوسیالیستی، دستگیر و زندانی شد وی همچنین چهار سال در اردوگاه کار سخت و چهار سال به عنوان سرباز اجباری به کار پرداخت.
تجربه‌ی تلخ فئودور داستایوسکی از روزهای سخت در دوران اسارت زمینه‌ساز آثار بسیار بزرگی همچون خاطرات خانه مردگان شد. داستایوسکی به عنوان یکی از بهترین رمان‌نویسان در طول تاریخ شناخته می‌شود و شکل‌گیری ادبیات مدرنیسم، اگزیستانسیالیسم و بسیاری از مکاتب فلسفی و انتقادی برگرفته از ایده‌های او بوده است. فعالیت او در زمینه‌ی روزنامه‌نگاری نیز بسیار مطرح است چرا که تمام پیش‌بینی‌های او در مورد رفتار انقلابیون روسیه پس از به قدرت رسیدن به وقوع پیوست.
کتاب‌های فئودور داستایوسکی اغلب حاوی نظرات مذهبی، روانشناختی و فلسفی می‌باشد و به مسائلی همچون فقر، اخلاق انسانی و روحیات انسان می‌پردازد. وی همچنین در مورد مسائل جامعه‌شناسی خصوصاً جامعه روسیه در آن زمان تحلیل‌ها و بررسی‌های مفصلی انجام داده است. از میان کتاب‌های این نویسنده که به فارسی ترجمه شده‌اند برادران کارامازوف، شب‌های روشن، ابله، قمارباز، جنایت و مکافات، شیاطین، خاطرات خانه مردگان، یادداشت‌های زیرزمینی و همزاد را می‌توان نام برد
