معرفی سزار آیرا نویسنده آرژانتینی

سزار آیرا متولد ۲۳ فوریه ۱۹۴۹ در بوینس آیرس پایتخت آرژانتین، نویسنده، مترجم و فارغ‌التحصیل از رشته‌ی ادبیات معاصر آرژانتین است. آیرا از جمله نویسندگان پرکار محسوب می‌شود، تعداد نوشته‌هایش از سال ۱۹۹۳ تا امروز به بیش از هشتاد کتاب کوتاه داستان و رمان رسیده است، همچنین او چندین مقاله نیز نوشته و در دانشگاه‌های مختلف اروپا به سخنرانی نیز پرداخته است. آیرا بعد از خورخه لوئیس بورخس مهم‌ترین نویسنده آرژانتین به شمار می‌رود اما به دلیل گوشه‌گیری و فرار از تب و تاب جراید و مطبوعات، در ایران کمتر شناخته شده است و تاکنون سه اثر به نام های کنگره ادبیات و حلبی آباد با ترجمه‌ی ونداد جلیلی و کتاب وارامو با ترجمه‌ی شکیبا محب‌علی از آثار آیرا به فارسی ترجمه شده است. آیرا در طول سال‌های کاری خود برنده‌ی جوایز بسیاری شده است که از بین آنها می‌توان به جایزه Konex در سال ۱۹۹۴ برای بهترین ترجمه و در سال ۲۰۰۴ برای بهترین رمان و همچنین من بوکر سال ۲۰۱۵ اشاره کرد. نوع نویسندگی آیرا بسیار خاص و منحصربه فرد است. موجز نویسی بالحنی سرد و بی احساس از اصلی‌ترین و بارزترین ویژگی‌های نوشتاری او به شمار می‌رود. آیرا درباره‌ی شیوه‌ی نگارش خود این گونه گفته است :« من هیچ وقت به هیچ وجه هیچ حسی به کلمات نداشته‌ام. در واقع، آنچه می‌نویسم با روشن‌ترین و خنثی‌ترین لحن ممکن امکان‌پذیر می‌شود. سعی می‌کنم نثرم تا حدی شفاف باشد. در راهی طولانی، همین ویژگی موجب خلق سبک و نوعی بیان حسی در ایقاع و در ضرباهنگ نوشتار می‌شود.» اکثر آثار آیرا با جملات کوتاه و در نهایت کوتاه نویسی و ساده‌نویسی شکل گرفته است. مینی‌مالیسم ژانر محبوب این نویسنده‌ی آرژانتینی است به نوعی که نوشته‌های او اغلب بین هشتاد تا صد صفحه دارد. آیرا همواره یکی از شانس‌های احتمالی برای دریافت جایزه نوبل بوده است ولی همچنان باید منتظر بود تا دید چه زمان به این مهم دست خواهد یافت.